* احساس خفگی می کنم!…
میشه پاتو از رو گلوم برداری؟…
با شما هستم جناب زندگی…

* یکی از چیزهایی که من فکر میکنم آدم رو در نهایت به انحطاط می کشونه و شاید بخش اعظمی از عاطفه و احساسش رو ازش میگیره اهمیت بیش از حد به کارش هست! البته این مورد بیشتر در مورد آقایون شایع هست تا خانومها. اینهمه توی فیلما نشون میدادن که زنه به خاطر کار زیاد شوهرش ترکش میکنه هیچوقت باورم نمیشد!
یکی از استعدادهای بیشمار آدم میتونه کنترل و تسلط بر امور باشه. قبول دارم که مواقعی که ناراحت و افسرده هستیم ناخودآگاه کنترل امور از دستمون خارج میشه ولی در حالت عادی فکر میکنم قادر باشیم بفهمیم داریم با خودمون و زندگیمون چیکار می کنیم؟ و چقدر به مسائل انسانی و عاطفی دوروبرمون اهمیت میدیم و براشون واکنش نشون میدیم و قادر باشیم به مسائل معنوی زندگیمون هم فکر کنیم. خوبه واقعا هرزچندگاهی از خودمون بپرسیم ما برای آدمهایی که اطرافمون هستن مثل خانواده، فامیل و دوستانمون که برامون مهمن چقدر اهمیت قائلیم و براشون وقت میذاریم؟