قهر کردن نشانه چیست؟

گاهی وقت‌ها دست خودت نیست؛ بدون اینکه بخواهی قهر میکنی، بدون اینکه فکر کنی قهر می‌کنی، اگر چیزی دلخواهت نباشد قهر می‌کنی و این قدر این کار را ادامه می‌دهی تا درونت آرام شود. حالا فرقی نمی‌کند به آن چیزی که می‌خواستی رسیده باشی یا نه. مهم این است که یک جوری مخالفت خود را اعلام کنی. قهر طبیعی است اما به شرطی که در حد طبیعی و منطقی باشد، نه مثل تو که این روزها مرزها را برداشته‌ای و سر هر مساله کوچکی قهر می‌کنی. به قهر معتاد شده‌ای، کلافه‌ات کرده، هیچ جوری هم دست از سرت بر نمی‌دارد. شاید تو هم از سر او دست بر نمی‌داری؛‌ نه؟!

یکی از نشانه‌های تنبیه، قهر است که افراد در مقابل رفتارهای دیگران به صورت یکی از شکل‌های دیداری (ارتباط نداشتن)، چشمی، کلامی (قطع کلام)‌ بروز می‌دهند که می‌تواند ریشه در زندگی بدوی یا اولیه افراد داشته باشد.

قهر از واکنش‌های طبیعی انسان است که به صورت سرشتی، ژنتیکی یا محیطی به افراد منتقل می‌شود تا جایی که افراد در موقعیت‌های کسان به شکل‌های گوناگون قهر می‌کنند. کودک، زن یا مرد تفاوتی نمی‌کند، همه این افراد در موقعیت‌هایی که با ناکامی مواجه می‌شوند یا به نیازهای مطلوب خود دست پیدا نمی‌کنند، ‌برای ادای حق و ... به درجات متعددی متوسل به قهر می‌شوند.قهر در روابطی که افراد انتظارات بیشتری از هم دارند و در تعاملات بیشتر هستند به مراتب، بیشتر رخ می‌دهد. کنش‌ها و واکنش‌ها، خوسته یا ناخواسته، افراد را به سمت قهر سوق می‌دهد.

 

ادامه نوشته

من درست میگم – تو اشتباه میکنی

خیلی‌ها این خصوصیت را دارند: سبک محاوره مخالفتی،کسی که این سبک محاوره را دارد کسی است که در مکالمات خود همیشه با طرف‌مقابل خود مخالفت کرده و سعی می‌کند حرف‌های او را اصلاح کند. ممکن است این کار را به طریقی کاملاً دوستانه یا خصمانه انجام دهد اما در هر حالت نظرات خود را در چارچوبی کاملاً متضاد با نظرات شما مطرح می‌کند.
شما هم با چنین افرادی برخورد داشته‌اید؟

سوالاتی که درمورد این افراد مطرح می‌شود از این قرار است:

اگر این سبک گفتگو واقعی باشد، آیا استراتژی است که این افراد بطور مداوم از آن استفاده می‌کنند؟ یا بستگی به فرد مقابلشان دارد که آنها را به استفاده از این سبک مکالمه تحریک می‌کند؟
آیا این راهی برای تاکید بر برتری خود است یا اصلاح دیگران؟
آیا این افراد متوجه این خصوصیت در خود می‌شوند؟ آیا الگوی رفتاری در خود مشاهده می‌کنند که با دیگران متفاوت باشد؟
آیا متوجه می‌شوند که این اخلاق چقدر می‌تواند خسته‌کننده باشد؟
خیلی اوقات این افراد به طریقی کاملاً دوستانه مخالفت‌های خود را ابراز می‌کنند. ممکن است از آن بعنوان تاکتیکی برای جلو بردن مکالمه و جذاب کردن آن استفاده کنند. در این نوع بحث‌ها اطلاعات و بینش‌های جالبی مطرح می‌شود اما باز با اینحال برای فرد مقابل خسته‌کننده خواهد بود.
در بسیاری از موارد هم فرد با این سبک مکالمه خود واقعاً طرف‌مقابل را به چالش می‌کشاند.
این سبک محاوره در بهترین حالت برای طرف‌مقابل بسیار خسته‌کننده خواهد بود و در بسیاری از موارد کاملاً آزاردهنده. حتی در مواردی که فرد این کار را بسیار دوستانه انجام می‌دهد هم حفظ خونسردی و کنترل خود برای فرد‌مقابل بسیار دشوار خواهد بود.
امکان‌پذیر نیست که در مکالمات همیشه بین دو طرف توافق وجود داشته باشد اما اینکه طرفتان با هر یک کلمه شما مخالفت کند و این کار را پشت سر هم انجام دهد به نظر هیچکس جالب نخواهد بود.
افرادیکه مهارت گفتگوی خوب دارند بسیار هوشمندانه مخالفت‌های خود را ابراز کرده و به طریقی سازنده و مثبت نظرات خود برای طرف‌مقابل مطرح می‌کنند تا اینکه بخواهند تهاجمی عمل کرده و فقط به اصلاح طرف‌مقابل بپردازند.
بد نیست دفعه بعدی که با فردی با این خصوصیت برخورد کردید، از آنها سوال کنید و ببینید خودشان می‌دانند که چنین سبک گفتگویی دارند.